Τα παιδιά, τι ωραία που ζωγραφίζουν...
Μόλις μεγαλώσουν λίγο, χάνουν αυτή την αυθόρμητη ικανότητά τους.
Ο φόβος είναι η αιτία.
Ο φόβος, μήπως αυτό που κάνουν δεν αρέσει, μήπως τα χρώματα είναι ζωηρά,
μήπως το μήλο δεν είναι ρόζ, αλλά οπωσδήποτε πράσινο.
Όλες αυτές οι σταθερές από τη μία σφραγίζουν τις αναστολές μας
κι από την άλλη αφαιρούν τη μαγεία από τη ζωή μας.
Ας αφήσουμε πίσω το φόβο και την ντροπή μας...
Ας πάρουμε την ευθύνη να είμαστε πιο ελεύθεροι...